Vaak duurt het een tijdje voordat de gerooide bieten naar de suikerfabriek kunnen gebracht worden. Daarom is het van uiterst belang dat de biet tot die tijd zijn kwaliteit behoudt in de bietenhoop.
Welke factoren beïnvloeden de bewaring?
Externe factoren zoals temperatuur en vochtigheid spelen een uiterst belangrijke rol in het bewaarproces van de suikerbiet. Ook de kwaliteit van het rooien en het aanleggen van een nette bietenhoop zijn van vitaal belang. Zo moeten de tarra, beschadigingen (puntbreuk) en het ontbladeren altijd goed in de gaten gehouden worden. Al deze factoren oefenen samen met de bewaartijd een sterke invloed uit op de bewaarbaarheid van de suikerbiet.
Hoe zit het met de genetica?
De genetica is niet de belangrijkste factor, maar heeft wel een zekere rol in de verbetering van de bewaarbaarheid van de bieten. Zo heeft een rhizoctoniaras bijvoorbeeld minder rotte bieten in de hoop dan een ander ras. Daarnaast is er bij verschillende genetica sprake van variatie in puntbreuk en allerlei andere beschadigingen tijdens het rooien. Daardoor kunnen bepaalde genetica beter bewaard worden, aangezien er zo minder toegangspoorten ontstaan voor ziekteverwekkers.
Wat zijn de voordelen voor telers om te kiezen voor een beter bewaarbaar ras?
In principe gaat het minder om de voordelen, maar eerder om de vermijdbare verliezen. Als alle omstandigheden gelijk zijn (kwaliteit van rooien, klimaat, etc.) kan een beter bewaarbaar ras het bewaarverlies beperken.
Vergelijking van wortels na bewaring
SESVanderHave ging de mechanische sterkte van de wortel na tijdens een onderzoek uitgevoerd met behulp van een penetrometer. Hendrik Tschoep, verantwoordelijke voor dit project bij SESVanderHave, legt uit hoe het onderzoek precies werkt. “In de wortel zou de aanwezigheid van suikerrijke weefsels, beschermd door dichtere vezels, de achteruitgang in de bewaring beperken. We hebben een uitstekende correlatie vastgesteld tussen de penetrometriedata en het gedrag van bieten in de bewaring (suikerverlies, tolerantie voor fysieke en biologische stress). Deze methode maakt het mogelijk om rassen te kiezen die geschikt zijn voor een langere bewaring. Op die manier draagt de methode bij aan het verbeteren van de concurrentie in de bietenindustrie”, legt Hendrik Tschoep uit.
In de afgelopen jaren zijn verschillende methoden getest om rassen te classificeren op basis van hun geschiktheid voor langdurige bewaring. Deze pogingen zijn grotendeels ineffectief en onnauwkeurig geweest. Het kiezen van rassen die geschikt zijn voor langdurige bewaring vereist experimenten in gecontroleerde bewaaromstandigheden, met verscheidene analyses. Deze methoden zijn ingewikkeld, duur en tijdrovend, vandaar onze noodzaak om nieuwe evaluatiemethoden te vinden. “Het geregistreerde patent beschrijft een voorspellingsmethode voor de tolerantie van de suikerbiet tegen de impact van de oogst en of andere factoren die verantwoordelijk zijn voor suikerverlies tijdens de bewaring.”