Bladziekten zijn een groep van verschillende ziekten in suikerbieten die worden veroorzaakt door schimmels die suikerbietenbladeren aantasten.
Vier van de meest voorkomende bladziekten zijn:
- Cercospora
- Meeldauw
- Roest
- Ramularia
De symptomen van deze bladziekten zijn meestal zichtbaar tijdens de zomer tot aan de oogst. Aan het begin van de zomer verschijnen cercospora en meeldauw meestal als eerste, gevolgd door ramularia en roest.
CERCOSPORA
Wat zijn de symptomen van cercospora?
Cercospora (Cercospora beticola) wordt gekenmerkt door grijze vlekken op de bladeren met een rode of bruine rand en talrijke kleine zwarte vlekjes. In het geval van een ernstige infectie kunnen deze vlekken samensmelten, wat leidt tot volledige bladuitdroging. De plant reageert vaak door nieuwe bladgroei te produceren.
In Europa is cercospora de meest schadelijke bladziekte bij suikerbieten. De ziekte verspreidt zich snel en vereist een nauwgezette opvolging en een tijdige fytosanitaire behandeling. Het is de enige bladziekte waarbij een behandeling zo laat als zes weken voor de oogst nog economisch haalbaar kan zijn.
Hoe wordt cercospora verspreid?
De schimmel gedijt goed in warme, natte omstandigheden. Daarom komen infecties vaker voor en zijn ze schadelijker tijdens warme, stormachtige zomers, vooral in Zuid- en Centraal-Europa en de Balkan. De laatste jaren is de ziekte meer verspreid in andere delen van Europa, hoewel ze nog niet overal voorkomt.
Naast regen en wind kunnen ook insecten de ziekte helpen verspreiden.
ROEST EN MEELDAUW
Wat zijn de symptomen van roest?
Roest (Uromyces betae) is herkenbaar aan roodoranje pustels op suikerbietenbladeren. Over het algemeen veroorzaakt roest minder schade dan andere bladziekten.
Wat zijn de symptomen van meeldauw?
Meeldauw (Erysiphe betae) is gemakkelijk te herkennen aan de witte, poederachtige laag op de bovenkant van de bladeren. Onder hoge ziektedruk kan meeldauw aanzienlijke verliezen veroorzaken.
Hoe worden roest en meeldauw verspreid?
Beide ziekten worden verspreid door regen en wind.
Roest ontwikkelt zich meestal in relatief koele omstandigheden, hoewel het ook warmere temperaturen kan verdragen. Langdurig nat weer is een belangrijke factor voor de ontwikkeling.
Meeldauw daarentegen gedijt bij relatief hoge temperaturen en kan zich ontwikkelen onder droge omstandigheden met een stijgende vochtigheid. Afwisselend natte en droge omstandigheden (bv. ochtenddauw) bevorderen de verspreiding sterk.
RAMULARIA
Wat zijn de symptomen van ramularia?
Ramularia (Ramularia betae) is een bladziekte met symptomen die lijken op die van cercospora: het veroorzaakt witte letsels met een bruine rand, die vaak veel kleine witte vlekjes bevatten (in vergelijking met de roodbruine letsels met zwarte vlekjes bij cercospora). Ramularia tast voornamelijk het suikergehalte aan.
Hoe wordt ramularia verspreid?
Ramularia komt in heel Europa voor, maar komt nu in veel regio's minder vaak voor dan in het verleden. De schimmel die verantwoordelijk is voor de ziekte houdt van relatief koel en regenachtig zomerweer en wordt verspreid door regen en wind.
Hoe bestrijd je bladziekten zoals cercospora, roest, meeldauw en ramularia?
De bescherming van de biet tegen bladziekten is gebaseerd op twee belangrijke pijlers:
1. Agronomische maatregelen
- Vermijd te snelle teeltwisselingen
- Vermijd overmatig gebruik van stikstofmeststoffen
- Vermijd ‘no-till’ (niet-kerende grondbewerking) landbouwtechnieken
- Zorg voor een goed beheer van de gewasresten in opslagruimtes, die als 'reservoirs' voor schimmelsporen kunnen fungeren
- Kies waar mogelijk suikerbietenrassen die minder gevoelig zijn voor bladziekten.
2. Gewasbescherming
In sommige regio's rapporteert een industriewijd controlenetwerk de aanwezigheid van bladziekten. Wanneer een ziekte wordt bevestigd in uw gebied, is het van cruciaal belang om uw velden te inspecteren op tekenen van infectie.
Als er symptomen zijn, moeten telers controleren of de interventiedrempel is bereikt voordat ze fungiciden toepassen. Het is ook belangrijk om actieve ingrediënten af te wisselen en te voorkomen dat fungiciden te laat in het seizoen worden toegepast.
